Δε νομίζω ότι υπήρχε κάποιος από εμάς που να μην άκουσε από τους γονείς μας, σε κάποια φάση της εφηβικής ζωής μας, ότι ο … αυνανισμός τυφλώνει. Αντίστοιχα, πολέμιοι της πράξης ήταν μεταξύ άλλων και ιερείς που απέτρεπαν την εξερεύνηση της σεξουαλικότητας. Ωστόσο τώρα, μελέτες δείχνουν πως ο αυνανισμός -κυρίως για τις γυναίκες– ανακουφίζει από το στρες.
Συγκεκριμένα, μελέτη που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Sexual Health στέκεται στη σχέση μεταξύ αυνανισμού και ψυχολογικής δυσφορίας. Έτσι, από τα όσα στοιχεία συλλέχθηκαν, αποδεικνύεται πως οι γυναίκες που βιώνουν υψηλότερα επίπεδα ψυχολογικής δυσφορίας είναι πιο πιθανό να συμμετάσχουν σε αυνανισμό, ιδιαίτερα διέγερση της κλειτορίδας, ως μια μορφή ανακούφισης από το στρες.
Δεν πρόκειται για μία μελέτη που φτάνει σε αυτό το συμπέρασμα καθώς άλλες στο παρελθόν έχουν δείξει πως η σεξουαλική διέγερση και ο οργασμός μπορούν να βελτιώσουν τη διάθεση και να ρυθμίσουν το στρες. Μάλιστα, ο αυνανισμός σύμφωνα με τους ειδικούς θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ένας ευεργετικός μηχανισμός αντιμετώπισης της ψυχολογικής δυσφορίας.
Ωστόσο, παρέμεναν αναπάντητα ερωτήματα ακόμα για το ρόλο που παίζουν η κλειτορίδα και η κολπική διέγερση σε αυτό το πλαίσιο αφού δεν είχαν διερευνηθεί διεξοδικά.
Η συγγραφέας της μελέτης Fabienne SV Wehrli, διδακτορική φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης σε δήλωσή της στο PsyPost είπε πως «μας ενδιέφερε αυτό το θέμα επειδή η ιδέα του αυνανισμού ως στρατηγικής αντιμετώπισης έχει κερδίσει δημοτικότητα και στην έρευνα και στον δημόσιο λόγο» προσθέτοντας πως «αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις γυναίκες, οι οποίες έχουν ιστορικά αντιμετωπίσει αποθάρρυνση, στίγμα ή ακόμα και απαγόρευση σχετικά με τον αυνανισμό. Μας κίνησε το ενδιαφέρον να μάθουμε περισσότερα για τη σχέση μεταξύ αυνανισμού, ψυχολογικής δυσφορίας και αντιμετώπισης στις γυναίκες».
Το δείγμα της μελέτης, που «στρατολογήθηκαν» μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης αλλά και των λιστών αλληλογραφίας πανεπιστημίων στην Ελβετία, ήταν 370 γυναίκες ηλικίας από 18 έως 56 ετών, και οι οποίες είχαν αυνανιστεί τους τελευταίους τρεις μήνες.
Η έρευνα περιλάμβανε μέτρα ψυχολογικής δυσφορίας και ερωτήσεις σχετικά με τις συνήθειες αυνανισμού τους.
Σημειώνεται πως η ψυχολογική δυσφορία αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας την SCL-27 (λίστα ελέγχου συμπτωμάτων), που αποτελεί ένα επικυρωμένο εργαλείο μέτρησης διαφόρων συμπτωμάτων της κατάθλιψης, του άγχους και άλλων συναισθηματικών καταστάσεων.
Κατά τη διάρκειά της ζητήθηκε από όσες συμμετείχαν να υποδείξουν τον τρόπο διέγερσης που χρησιμοποιούσαν κυρίως κατά τον αυνανισμό τους τελευταίους τρεις μήνες, επιλέγοντας μεταξύ κλειτοριδικής διέγερσης, κολπικής διέγερσης, συνδυασμένης κλειτοριδικής και κολπικής διέγερσης, πρωκτικής διέγερσης ή άλλων μορφών διέγερσης. Επίσης, ανέφεραν τη συχνότητα του αυνανισμού για τον επιλεγμένο τρόπο διέγερσης ενώ υπήρχε μια ανοιχτή ερώτηση ζητώντας από τους συμμετέχοντες να περιγράψουν τα συναισθήματά τους απέναντι στον αυνανισμό που παρείχε ποιοτικά δεδομένα για να συμπληρώσουν τα ποσοτικά ευρήματα.
Μέσα από όλα αυτά, οι ερευνητές βρήκαν μια σημαντική σχέση μεταξύ της ψυχολογικής δυσφορίας και της συχνότητας αυνανισμού, ιδιαίτερα του αυνανισμού της κλειτορίδας.
Ειδικότερα, όσες βιώνουν υψηλότερα επίπεδα ψυχολογικής δυσφορίας, ειδικά εκείνες με συμπτώματα που σχετίζονται με χρόνια κατάθλιψη και δυσπιστία, ανέφεραν ότι αυνανίζονται πιο συχνά, κάτι που όπως λένε οι ειδικοί δείχνει πως η συγκεκριμένη πράξη και ιδιαίτερα η διέγερση της κλειτορίδας, χρησιμεύει ως μια αυτοκαταπραϋντική συμπεριφορά σε περιόδους στρες.
Η Fabienne SV Wehrli στάθηκε στο ότι η αυξημένη ψυχολογική δυσφορία δεν συσχετίστηκε με τη συνδυασμένη διέγερση της κλειτορίδας και του κόλπου και συμπλήρωσε ότι νέες μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν αυτές τις συσχετίσεις με περισσότερες λεπτομέρειες».
Σε ότι αφορά τα ποιοτικά δεδομένα της έρευνας, αυτά έδειξαν πως πολλές γυναίκες ανέφεραν θετικά συναισθήματα που σχετίζονται με τον αυνανισμό, όπως ευτυχία, χαλάρωση και ικανοποίηση.
Παράλληλα αρκετές δήλωσαν πως προχωρούσαν σε αυτή την πράξη ως στρατηγική αντιμετώπιση του άγχους, της δυσκολίας στον ύπνο, ακόμη και του σωματικού πόνου χαρακτηρίζοντας τον αυνανισμό ως μια μορφή «χρόνος και φροντίδα για τον εαυτό μου».
Πάντως υπήρχαν και αρνητικά συναισθήματα, έστω και από μια μειοψηφία συμμετεχόντων.
Αυτά αφορούσαν το κοινωνικό στίγμα ή την προσωπική δυσφορία αφού κάποιες εξέφρασαν αισθήματα ντροπής, απογοήτευσης ή μοναξιάς που σχετίζονται με τον αυνανισμό.
«Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η αυξημένη ψυχολογική δυσφορία συσχετίστηκε με υψηλότερη συχνότητα αυνανισμού κλειτορίδας, πιθανότατα επειδή ο αυνανισμός μπορεί να λειτουργήσει ως μηχανισμός αντιμετώπισης, να προκαλέσει θετικές συναισθηματικές καταστάσεις και να χρησιμεύσει ως μια μορφή αυτοφροντίδας», είπε η Wehrli στο PsyPost.
«Το βασικό στοιχείο είναι ότι ο αυνανισμός ως μια μορφή αυτοφροντίδας θα μπορούσε να είναι ευεργετικός για την παιδεία, στην υγεία, ειδικά σε γυναίκες που αντιμετωπίζουν μεγάλη αγωνία. Πιστεύουμε ότι αυτή η γνώση μπορεί να δώσει την ευκαιρία στις γυναίκες να εξερευνήσουν τις δυνατότητες της κλειτορίδας για την ψυχική τους υγεία» κατέληξε.
Σημειώνεται πως η μελέτη, «Εξερευνώντας τον ρόλο του αυνανισμού ως στρατηγική αντιμετώπισης στις γυναίκες», συντάχθηκε από τους Fabienne SV Wehrli, Guy J. Bodenmann, Joëlle Clemen και Katharina Weitkamp.
